SURIN Basketball Club
ก่อตั้งเมื่อวันอาทิตย์ที่ 23 กุมภาพัน พ.ศ.2563
สถานที่ตั้ง โรงเรียนสุรวิทยาคาร
FB : https://www.facebook.com/surinbasketballclub/
‘คุณสุชัย อภิรักษ์ศีล’ (สกุลเดิมเทพาอภิรักษ์) ในวัย ๖๖ ปี แห่งร้านพีแอนด์พีผ้าม่าน (ทิศเหนือที่ทำการไปรษณีย์) หนึ่งในตำนานนักบาสเมืองสุรินทร์ เล่าให้ฟังว่า “ก่อนที่จะมาอยู่เมืองสุรินทร์ ผมเคยเป็นนักบาสเก็ตบอลมาก่อน เล่นมาตั้งแต่อายุประมาณ ๑๕-๑๖ ปี ซึ่งตอนนั้นนักบาสส่วนใหญ่มักจะอายุ ๒๐ ปีขึ้นไป ผมก็เลยเป็นนักบาสที่อายุน้อยที่สุดในทีม ตอนอยู่กรุงเทพฯ ผมเล่นให้กับบริษัทผลิตยา ชื่อทีม “เฟอรี่วิชคอมปาว ๗๑๕ สะพานเหลือง” ซึ่งตอนนั้นดังมาก ก็มีทีมธนาคารกรุงเทพฯ มาทาบทามตัว แต่ก็ไม่ได้ไป เพราะพ่อของผมบอกว่าจะต้องไปอยู่เมืองสุรินทร์ ถ้าไปคงติดทีมชาติไปแล้ว” (พูดพลางหัวเราะสนุกสนาน)
ครอบครัวคุณสุชัย อภิรักษ์ศีล เดินทางมาเมืองสุรินทร์ในปี พ.ศ.๒๕๐๔ จากนั้นไม่นานคุณสุชัยก็ได้รับการทาบทามจาก ‘คุณเล้ง แห่งร้านอื้อกิมสูน’ (ร้านขนมเปียะที่ยืนยงคู่เมืองสุรินทร์มายาวนานจวบปัจจุบัน) ให้มาเล่นบาสในทีมโรงเรียนวานิชนุกูล (โรงเรียนจีน) “แรกๆ นักกีฬาเป็นคนหาทุน หาเสื้อผ้าเอง โดยขอสนับสนุนจากพ่อค้าชาวจีนที่มาตั้งรกรากอยู่เมืองสุรินทร์ การฝึกซ้อมก็ซ้อมกันเองที่สนามโรงเรียนวานิชนุกูล เวลามีการแข่งขันที่ไหนเราก็ไปดู พอเห็นใครเล่นดีก็จดจำมาฝึกซ้อม ซ้อมทุกวัน วันละหลายๆ ชั่วโมง ไม่มีโค้ช นักกีฬาคอยแนะนำกันเอง หากมีการแข่งขันภายในจังหวัด ทางคณะกรรมการฯ ก็จะไปยืมแป้นบาสจากโรงเรียนสุรวิทยาคาร มาตั้งที่หน้าศาลากลางจังหวัด ซึ่งเป็นสนามดิน เขาก็ปรับสนามให้เรียบแน่น แต่มันก็มีแต่ฝุ่นตลบ” ทีมวานิชนุกูลได้เป็นตัวแทนจังหวัด นับเป็นทีมจังหวัดสุรินทร์ทีมแรกที่ได้ไปแข่งขันคัดตัวแทนเขตที่เมืองโคราช “ตอนนั้นทีมบาสเก็ตบอลสุรินทร์มีชื่อเสียงมาก ในเขตอีสานใต้แข่งชนะทุกทีม และครั้งสำคัญคือ ทีมเราชนะทีมทหารอเมริกันที่มาตั้งฐานทัพที่อุบลฯ ถือว่าเป็นทั้งชื่อเสียงของเมืองสุรินทร์ และเป็นชื่อเสียงของประเทศ…เราก็ภูมิใจ”
ในปี พ.ศ.๒๕๑๐ เมื่อ ‘คุณพิศาล มูลศาสตร์สาทร’ เป็นปลัดจังหวัดสุรินทร์ ท่านก็ได้สนับสนุนทีมบาสเก็ตบอลอย่างเต็มกำลัง โดยอาสารับเป็นผู้จัดการทีม คอยดูแลเรื่องสวัสดิการต่างๆ “คุณพิศาลเป็นผู้จัดการ เฮียหักตง แซ่โค้ว เถ้าแก่ร้านสินชัย) เป็นโค้ชคอยแนะนำการเล่น คุณนครินทร์ แสงโสมวงศ์ คอยดูแลนักกีฬา เวลาไปแข่งขันที่ไหนก็จะดูแลนักกีฬาดีมาก ให้เราได้เล่นได้ฝึกซ้อมเต็มที่” ครั้นมาถึงยุคของ ‘คุณเสนอ มูลศาสตร์’ เป็นผู้ว่าราชการจังหวัด ถือเป็นยุครุ่งเรืองของการกีฬาเมืองสุรินทร์ในทุกประเภท “ท่านผู้ว่าฯ จัดให้มีสวัสดิการที่ชัดเจนเพื่อรองรับนักกีฬา เช่น พอพ้นวัยเล่นกีฬาก็ให้รับตำแหน่งหน้าที่ มีงานรองรับ มีสวัสดิการให้ ทำให้ยุคนั้นเมืองสุรินทร์มีนักกีฬาที่สร้างชื่อเสียงมากๆ ผมเองก็ได้รับแต่งตั้งเป็นประธานกรรมการบาสเก็ตบอลจังหวัดสุรินทร์ในช่วงนี้เอง หลังจากรุ่นผม ก็มีรุ่นน้องๆ ก็เกิดทีมบาสเก็ตบอลในจังหวัดหลายทีม เช่น ทีมบักเจ๊า ทีมเอจ ทีมมุ่งเจริญพร ฯลฯ
คุณสุชัยตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับวงการกีฬาในเมืองไทยนับจากอดีตถึงปัจจุบันว่า “มีการใช้ระบบเส้นสายมากเกินไป ผมเคยติด ๑ ใน ๕ ตอนไปคัดทีมชาติ แต่พอคัดออกมาปรากฏว่าลำดับที่ ๑-๕ นั้นไม่ติดสักคน ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น อีกอย่าง เด็กๆ ทุกวันนี้ พอโตกำลังจะพัฒนาฝีมือสักหน่อย ก็เข้ากรุงเทพฯ มันขาดความต่อเนื่อง การสนับสนุนก็ต่างจากแต่ก่อน ทำให้ยากที่เมืองสุรินทร์เราจะมีนักกีฬาเก่งๆ เหมือนสมัยก่อน”
———————————————————————————